Loek Groenteman kreeg als tienjarige Joodse jongen een onderduikplek in Echten. Bij Siemen en Hielkje Visser voelde hij zich gelukkig. Jaren later bedankte hij hen met een standbeeld. Het kind is er nog is een monument geworden voor alle ouders die in de oorlog een Joods kind opnamen. Loek is in 2016 overleden. Zijn dochter Elise Groenteman voelt het kind Loek nog heel dichtbij.
Het onderzoeksproject De Terugkeer van de Joodse Kinderen heeft het afgelopen half jaar 250 namen opgeleverd van Joodse overlevenden van de Sjoa die als kind in Fryslân zaten ondergedoken. Van hen zijn er 140 nog in leven. Ze zijn over de hele wereld uitgewaaierd.
De bijeenkomsten van “De terugkeer van de Joodse Kinderen” gaan niet door dit voorjaar. Geen muziektheater, geen lezingen, geen foto-tentoonstelling. Ook geen ‘Dag vol verhalen’, die anders op zondag 3 mei gehouden zou worden. Buro de Vries staat deze dag in het teken van de verhalen van Joodse kinderen.
Loek Groenteman kreeg als tienjarige Joodse jongen een onderduikplek in Echten. Bij Siemen en Hielkje Visser voelde hij zich gelukkig. Jaren later bedankte hij hen met een standbeeld. ‘Het kind is er nog’ is een monument geworden voor alle ouders die in de oorlog een Joods kind opnamen. Loek is in 2016 overleden. Maar voor zijn dochter Elise Groenteman is het kind Loek heel dichtbij.
In de oorlog verbleef Miepje uit Eindhoven bij Omke Dirk en Tante Sjoukje Hellinga in Nij Beets. Via het Friese verzet in Eindhoven en juffrouw Dikland van de School met den Bijbel was het ‘konijntje’ in Fryslân terechtgekomen.
Het onderzoeksproject De Terugkeer van de Joodse Kinderen heeft het afgelopen half jaar 250 namen opgeleverd van Joodse overlevenden van de Sjoa, die als kind in Friesland zaten ondergedoken. Van hen zijn er 140 nog in leven. Ze zijn over de hele wereld uitgewaaierd.
Loek Groenteman overleefde de oorlog als Joods jongetje in Echten. Hij bedankte zijn pleegouders jaren later met een standbeeld: Het kind is er nog. Een monument voor alle ouders die in de Tweede Wereldoorlog een Joods kind opnamen. Het beeld betekent veel voor Loeks dochter Elise.
Hielke en Gelske Brouwer uit Twijzel brachten tijdens de Tweede Wereldoorlog ongeveer honderd Joden in veiligheid. Hun woning werd gebruikt als doorgangshuis voor onderduikers. Een van hen legde een verzameling aan van verhalen van de geredde Joden. Een unieke bundel.
De Joodse Grace Heymans-Van West (1939) woont tijdens de Tweede Wereldoorlog ruim twee jaar bij de familie Nicolai in Drogeham. Na de bevrijding blijft ze nog een jaar bij deze Aaltje en Pieter, die zelf geen kinderen hebben. Het echtpaar Nicolai leeft in de veronderstelling dat de ouders van Grace zijn omgekomen. Maar na de bevrijding komt er toch een brief van Julie van West, de moeder van Grace.
Hielke en Gelske Brouwer uit Twijzel brachten tijdens de Tweede Wereldoorlog ongeveer honderd Joden in veiligheid. Hun woning werd daarnaast gebruikt als doorgangshuis voor onderduikers. Een van hen, Marthi Hershler-de Wilde, legde een verzameling aan van verhalen van de geredde Joden. Marthi: “Het is haast niet te beseffen wat hij gedaan heeft voor andere mensen. Hielke Brouwer was een man van weinig woorden. Hij sprak niet, hij deed.”